Biały Słoń

Zaćmienie księżycowe w przededniu historycznego wydarzenia

W przededniu 80-lecia Obserwatorium wieczorem 27 lipca Księżyc przejdzie przez cień Ziemi. To księżycowe zaćmienie będzie najdłuższym w XXI wieku. Około 103 minut! Temu zjawisku nadają wielkiego znaczenia nie tylko naukowcy. Astrolodzy twierdzą, że to unikalne astronomiczne wydarzenie pozwoli w inny sposób przejrzeć niektóre aspekty życia, pomoże odsłonić i uniknąć źródła dysharmonii w relacjach z otaczającymi, nawiązać kontakty biznesowe i rozwiązać dużo innych problemów. Jeszcze nasi przodkowie wierzyli, że życzenia wyrażone w czasie zaćmienia Księżyca koniecznie powinny się sprawdzić, a wydarzenia, które mają miejsce w tym czasie będą mieli fatalny charakter.

Naukowcy informują, że maksymalna faza cieniowa niniejszego zaćmienia będzie wynosiła 1,61 przy przechodzeniu Księżyca praktyczne przez centrum ziemskiej cieni. Trwałość zjawiska – 1 godzina 43 minuty. I to maksymalna znaczenie w tym wieku. A maksymalne teoretycznie możliwa – 108 minut. Takie były księżycowe zaćmienia 13 sierpnia 1859 roku i 16 lipca 2000 roku.

Księżycowe zaćmienie nastąpi kiedy Księżyc w pełnej fazie wejdzie w konus cienia, które odrzuca Ziemia. Średnica plamy cienia Ziemi na odległości 363 000 km stanowić będzie około 2,5 średnicy Księżyca, dlatego Księżyc będzie zaćmiony w pełni. Takie zjawisko można będzie dostrzegać wyłącznie w tej połowie terytorium Ziemi, gdzie w momencie zaćmienia Księżyc będzie przebywał nad horyzontem. W szczególności 27 lipca zaćmienie będzie widoczne w Europie, Wschodniej Afryce, Centralnej i Południowej Azji oraz w Antarktydzie. W Ukrainie zaćmienie można będzie spostrzegać ok. 22 godziny.

Przy nastąpieniu pełnego zaćmienia Księżyc zmieni swą barwę na czerwono-brązową. Kolor zaćmienia będzie zależał od stanu górnych warstw atmosfery ziemskiej. Oprócz tego, rożnym może być nie tylko kolor, ale i jaskrawość. Wyznaczana jest tradycyjnie zgodnie specjalnej skali, zwanej Danjon scale na cześć André Danjon, który żył w 1890-1967 latach.

Gradacja skali Danjona ma 5 punktów. 0 – zaćmienie bardzo ciemne (Księżyc ledwo widoczny na niebie), 1 – zaćmienie ciemno-szare (na Księżycu widoczne są szczegóły), 2 – zaćmienie szare z brązowym odcieniem, 3- jasne czerwono-brązowe zaćmienie, 4- bardzo jasne miedziano-czerwone zaćmienie (Księżyc widać dokładnie, również widoczne są podstawowe szczegóły powierzchni.)

Gdyby płaszczyzna księżycowej orbity leżała w płaszczyźnie ekliptyka, to księżycowe zaćmienia odbywałyby się każdego miesiąca. Ale większą część Księżyca przechodzi albo wyżej albo niżej płaszczyzny ziemskiej orbity z uwagi na to, że płaszczyzna księżycowej orbity na pięciostopniowe nachylenie do płaszczyzny orbity Ziemi. Jak skutek, naturalna satelita Ziemi trafia w jej cień tylko dwa razy do roku, czyli w ten czas, kiedy węzły księżycowej orbity (punkty jej skrzyżowania z płaszczyzną ekliptyki) są na linii Słońce-Ziemia.

Otóż co roku odbywa się minimum dwa księżycowe zaćmienia, ale w związku z rozbieżnością płaszczyzn księżycowej i ziemskiej orbit ich fazy różnią się. Zaćmienia powtarzane są w dawnym porządku każde 6585⅓ dni (albo 18 lat 11 dni i 8 godzin – termin zwany saros.) Wiedząc gdzie i kiedy można obejrzeć pełne księżycowe zaćmienie, można wyznaczyć czas następnych oraz poprzednich zaćmień. Ciekawe jest też to, że dzięki tej cykliczności historycy mogli dokładnie datować wydarzenia opisywane w historycznych kronikach.

Historia księżycowych zaćmień sięga w daleką przeszłość. Pierwsze pełne księżycowe zaćmienie zarejestrowano w starochińskich kronikach. Za pomocą obliczeń udało się wyznaczyć, że miało ono miejsce 29 stycznia 1136 r przed naszą erą. Jeszcze trzy pełne księżycowe zaćmienia zafiksowane w Almagest dziele Klaudiusza Ptolemeusza (19 marca 721 roku przed naszą erą, 8 marca i 1 września 720 roku przed naszą erą).

Dopóki ludzie nie zrozumieli przyrody zaćmień, „krwawy księżyc” wywoływał u nich strach, który był spowodowany przekonaniami oraz czynnikami religijnymi. Nasi podkowie uważali, że w tym czasie Księżyc jest atakowany przez złych duchów. W dawnych Chinach byli przekonani, że w czasie zaćmienia smok pożera Księżyc. Egipcjanie widzieli w tych procesach podstępy złego boga Seta, a starożytni Niemcy wierzyli, że gigantyczny wilk upolował Księżyc ...Współcześni astronomi nigdy nie wykorzystują sformułowania „Krwawy księżyc”. Tylko jeden raz NASA nazwała tak pełny księżyc. To wywołało dużo żartów i kpin na ich adres.

W celu owocnego wykorzystania momentu w czasie którego odbywa się zaćmienie naukowcy przygotowują się długie miesiące dokonując dokładnych obliczeń pasma zaćmienia i zajmując się poszukiwaniem najlepszego miejsca dla obserwacji. Profesjonalne obserwacje księżycowych zaćmień przynoszą pewną naukową korzyść, dają materiał dla badania struktury ziemskiego cienia i stanu górnych warstw atmosfery Ziemi. Amatorskie obserwacje tych zjawisk to zwykle dokładna rejestracja momentów kontaktów, fotografowanie, szkice i opis zmiany jaskrawości Księżyca i księżycowych obiektów w zaćmionej części Księżyca.

Amatorskie zdjęcia tego zjawiska zwykle są dokonywane przy pomocy aparatu fotograficznego z obiektywem, który można wyjąć. Zamiast niego na korpus aparatu przy pomocy adaptera dostosowana zostaje okularna cześć teleskopu, ale jakość takiego zdjęcia będzie słaba. Gdyż aparat lub kamera fotograficzna posiada funkcje Zoom niezbędność w dodatkowych zwiększających środkach z reguły znika ponieważ rozmiary Księżyca przy maksymalnym zwiększeniu takiej kamery są wystarczające dla dobrych zdjęć.

To astronomiczne zjawisko przyciąga uwagę nie tylko astronomów-profesjonałów i amatorów. Astrolodzy twierdzą, że w czasie księżycowego zaćmienia niektóre aspekty życiowe mogą odkryć się z innej strony. I może pojawić się nowe podejście w podołaniu dysharmonii w relacjach otaczającymi. Pojawi się impuls do nawiązywania nowych kontaktów biznesowych oraz do rozwiązywania wielu problemów.

Dlatego żeby zaćmienie pozytywnie wpłynęło na życie i wszytko wymarzone spełniło się w tym okresie możemy skorzystać ze specjalnej techniki spełnienia marzeń. W jej podstawie leży zwykła medytacja. Czas jej trwania 20 minut. 10 minut do dokładnego czasu zaćmienia i 10 minut po zaćmieniu. W tym czasie powinniśmy wyobrazić sobie zamyślone albo poprosić pomocy u sił Wyższych. Trudno przy tym pojednać siłę wyobraźni i siłę namiaru. Powinniśmy odczuć sercem to, czego pragniemy, a później podziękować Wszechświatu za kontakt z niezbędnymi i sprzyjającymi okolicznościami spoglądania unikalnego zjawiska. Przy czym bardzo ważnym jest niedopuszczanie negatywnych myśli albo wątpliwości.

Jeszcze w dawnych kronikach pisali o tym, że w okresie księżycowego zaćmienia wszystkie wydarzenia, które nagle odbywają się w czasie zaćmienia, nie są przypadkowymi. Niosą one fatalny charakter i mają istotny wpływ na przyszłość.